Vantar fleiri sjúkraliða
Hátt atvinnustig á Austurlandi kom við sögu í nokkrum viðtölum. Þannig sagði viðmælandi í félagsþjónustu í stóru sveitarfélagi miðsvæðis að fólk fari úr störfunum þegar næga vinnu er að hafa annars staðar og erfitt geti reynst að finna hæft fólk:
„Við myndum vilja hafa fleiri háskólamenntaða: þroskaþjálfa og iðjuþjálfa. Menntun á þessum sviðum nýtist mjög vel. Eins hefðum við vilja sjá fólk með styttri menntun, t.d. fleiri félagsliða. Það myndi nýtast vel í þessu starfi.“
Skortur á heilbrigðisstarfsfólki hefur oft komið til umræðu á Austurlandi og er það þekkt vandamál að erfitt er að ráða lækna til starfa á landsbyggðinni. Viðmælandi í heilbrigðisgeiranum hafði þetta að segja:
„Það sem háir okkur mest er að það vantar fleiri sjúkraliða. Þá hefur verið og er hægt að mennta hér á svæðinu. Þetta er oft fólk sem byrjar sem sjúkraliðar en fer svo í framhaldinu í hjúkrunarnám. Svo vantar okkur líka hjúkrunarfræðinga en í minna mæli. Við gætum haft fleiri í vinnu, sérstaklega sjúkraliða. Þeir eiga auðvitað að vera í aðhlynningu en í staðinn erum við með ófaglært fólk í slíkum störfum. Ófaglært fólk er fyrst og fremst í þjónustudeildunum; ræstingu, eldhúsi. Þau störf eru mikið borin uppi af útlendingum og þá helst Pólverjum, t.d. í Neskaupstað, en þetta er svolítið mismunandi eftir svæðum.“
Sveitabörnin best!
Á sama hátt og annar viðmælandi hafði áhyggjur af hækkandi aldri iðnaðarmanna, var þessi viðmælandi uggandi yfir stöðunni meðal sjúkraliða, þ.e. að stéttin væri að eldast. Hann sagði að auki að hægt væri að bæta við hjúkrunarfræðingum en að stofnunin væri ágætlega stödd. Þróunin væri þó sú að hjúkrunarfræðingar leituðu í meira mæli í annars konar störf.
Þá var rætt við fulltrúa úr fræðslugeiranum. Það ætti ekki að koma á óvart að fræðslustjóri í stóru sveitarfélagi vakti máls á skorti á menntuðum leikskólakennurum en staðan á öðrum skólastigum væri mun betri. Viðmælandi frá menntaskóla sagði það einnig stöðuna á framhaldsskólastiginu, vel hefði gengið að fá hæft fólk til starfa.
Sömu sögu var að segja úr verslunargeiranum. Viðmælandi úr sérvöruverslun sagði erfitt að fá hæfa starfsmenn, þ.e. fólk sem hefði þekkingu á vörunum sem verslunin seldi sem í þessu tilviki eru raftæki ýmis konar: „Draumastarfsmaðurinn er helst menntaður, búinn að klára menntaskólanámið, kominn með grunn í samskiptum og tilfinningu fyrir lífinu. Það er nóg til að byggja frekari þekkingu á sem við getum gert sjálf.“
Þetta viðhorf kom einnig fram hjá öðrum viðmælanda, þ.e. að í verslun þyrfti oft þroskað og lífsreynt fólk sem gæti tekið sjálfstæðar ákvarðanir byggðar á eigin dómgreind. Þessi hugsun var orðuð svona af viðmælanda hjá flutningafyrirtæki:
„Bestu krakkarnir sem við getum fengið eru sveitakrakkar, krakkar sem hafa alist upp við tæki. Ég er t.d. að ráða ungar stelpur bara þegar ég skoða hvaðan þær koma, kannski ein úr Skagafirði og hin úr uppsveitum nálægt Selfossi. Þetta fólk er líklegt til að geta bjargað sér og ég býð því bara að koma.“